Halverwege met de Transsiberie Expres

Het was de eerste twee dagen volop genieten van de stad Mokou. Alles is er groots aangepakt. De metro de gebouwen de pleinen het is enorm mooi en proper. Wel is het wennen aan âó taal en de mensen. Het lijkt soms wel of sommige mensen ieder moment in je armen in tranen uit kunnen barsten. Aan de andere kant zijn er veel hippe rijke Russen met grote nieuwe auto's die goedkope olie drinken.Dan de start met de trein. De provodnika neemt het kaatje af en de reis begint. Drie dagen lang hetzelfde landschap. Erg bizar.Met een stelletje Nederlanders en Alexi (een Rus uit Perm, daar ligt ook een oud Gulag kamp)deelde ik de cabine, wat natuurlijk mooie verhalen met zich mee brengt. Ook worden de scheve verhoudingen zichtbaar. Kleine industriele stadjes waar alles troosteloos toekijkt. Vergane industriele glorie steekt in schril contrast met de stad Moskou. Op kleine stations kunnen we soms uitstappen en kun je de vervallen zooi beter aanschouwen. Op de perrons verkopen babushkas vodka, bier, snacks en oude vissen en oude viskoekjes. Vooral de viskoekjes zijn aan te raden. Niet getreurd van deze lekkernijen er is ook een resteauratiewagon. Daar is voor een redelijke prijs koud bier en een goede maaltijd te krijgen. Nu ben ik aangekomen in Krasnoyarsk, een Siberische stad met een vreemd centrum. Communistische en Siberische gebouwen wisselen elkaar af. Wel is er een grote dam in de buurt en óóò natuurgebied. Dit moeten we uiteraard verkennen.