Aangekomen in Mongolie

Here we go again. Weer de trein op richting Mongolie. Ik beland in een coupe met een Russisch stel dat op weg is naar het Baikal meer. Ze zullen daar uitstappen in Irkutsk. Ik vind het daar te toeristisch en laat het links liggen, maar voordat dit Russisch stel uitgestapt is zijn we twee flessen Vodka en een aantal halve liters Baltika (Russische piva, bier) verder. Deze nacht stopt de trein in Irkutsk en stappen twee Nederlanders mijn coupe in waarmee ik al eerder in de coupe had gezeten. Weer een en al gezelligheid. Echter was de Vodka zeer goedkope rotzooi, mijn ingewanden voelen alsof ze schoonmaakmiddel aan het filteren zijn. Ik heb het beetje eten wat ik naar binnen probeerde te krijgen er meteen weer uit gegooit. Zowat heb ik ook de hele dag liggen dutten. Dus in de avond weer de oude en het maar bij een paar biertjes gehouden in het gezelschap van een paar Schotten die ook zeilen. Zij hebben ook al goed geproefd van de raketbrandstof die de Russen Vodka noemen en houden het ook bij bier.

In de morgen zien we het landschap langzaam veranderen van de dichte Taiga (bos) naar de steppen. Na een lange stop en eindeloos geneuzel bij de Russisch - Mongoolse grens zijn we aangekomen in wat toch een magisch land blijkt te zijn. De mensen hier in Mongolie lachen allemaal in plaats van die lange Russische gezichten. Meteen ben ik Ulaanbaatar de hoofdstad gaan verkennen. De stad heeft ongeveer 350.000 inwoners en is dus niet groot. Maar Mongolie zelf heeft al niet meer dan 2.8 miljoen inwoners. Hiervan leeft meer dan 1/3 onder de armoede grens. Het land heeft ongeveer eenzelfde historie als Rusland. In de 12e eeuw won Chinggis Khaan een grote veldslag en werd hij gekroond tot de Mongoolse koning. Zijn lust naar victorie bracht een groot rijk dat strekte tot ver in Rusland tot aan Peking. In de loop van de eeuwen raakte het rijk in verval en in de 17e eeuw hadden de Manchus het Mongoolse rijk in handen. Het rijk van de Manchus betrof toen Mongolie, Noord China en Tibet. Het Mongoolse volk werd afgeperst door Chineese handelaren omdat zijn hun schrift niet konden lezen. Rond 1920 werd Mongolie door velen geclaimd en mede door de afpersing wilden de Mongolen een eigen rijk. Een revolutie was het gevolg (met vele doden en gruwelijke martelingen, de Gulag in Siberie leken wel kinderboerderijtjes). Tijdens deze revolutie werd Bogd Khaan en had Mongolie weer een koning. Moskou had echter de leiding in Mongolie, wat leidde tot vele hervormingen en de industrialisatie van Mongolie. Tot 1990 heeft Moskou de macht over Mongolie gehad en zijn vele tempels gesloopt (het Soviet regime steefde atheisme na) totdat Mongolie na grote demonstraties het recht kreeg om eigen vrije verkiezingen te houden.

Gelukkig zijn enkele grote kloosters nog bewaard gebleven. In Ulaanbaatar staat dan ook het grootste Buddistische klooster van Mongolie. Een enorme Budda staat in het midden van de tempel. De budda is van koper bedekt met bladgoud. Echter is deze Budda nog niet zo oud, want de originele hebben de Russen in St. Petersburg gezet.

Verder ga ik overmorgen pas naar de Nomaden toe, dus kan ik de omgeving van de stad eens goed bekijken.