Op bezoek bij de nomaden

Eindelijk was het dan zover, op bezoek geweest bij de nomaden. De dag van te voren heb ik nog een stevige maaltijd op van paardeballen en een paardepikken, dat schijnt goed te zijn voor de potentie. Ik laat de foto maar even achterwege. Gelukkig kreeg ik een tolk mee, welke soms moeite had met het dialect van de nomaden. Het was eerst een rit naar het westen van zo'n 5 uur. Mijn nieren zaten ongeveer achter mijn oren, want de wegen zijn onverhard. Over hobbelige bergpassen had de auto het zwaar te verduren. Het uitzicht was over de passen ongelofelijk mooi. In de bergen is het erg droog, of je moet nog hoger zitten dan wordt het in de nacht erg vochtig. Gelukkig waren de steppes erg groeg en kon je de kuddes zien grazen.

Uiteindelijk hadden we de plek van de juiste familie gevonden. Het is soms lastig om de juiste nomaden te vinden, want ze hebben niet echt een vast adres, daar zijn het immers nomaden voor. Maar goed, de ouwe baas was er niet dus kregen we een groet van de oudste zoon. Met een kopje thee met veel melk kregen we een warm gevoel. De mannen gingen weer te paard en achter de kuddes aan. Ook de kinderen springen op een paard alsof het een fiets is. In de avond kwam ook de ouwe thuis en werd iedereen zijn plaats in de ger (de tent) gewezen. De ouwe zit het dichst bij de budda en een stapel zadels voor de paarden. De vrouw zit bij de kachel en de "keuken". De gasten zitten links van de tent en de kinderen het dichts bij de uitgang. Zo zijn de rangen duidelijk. De ouwe bied zijn snuifdoos aan, het poeder verdringt de geur van de beesten een paar uur. Ook staat de opening van de ger naar het zuiden, daar kwam vroeger de vijand (de Chinees) vandaan. Met de deur open hadden we trouwens ook een schitterend uitzicht. De deur stond ook open voor de ventilatie tesamen met flappen aan de onderkant van de ger. Zo krijg je een natuurlijke luchtcirculatie.

Die avond hebben we nog een stukje met een paard gereden en na een goede maaltijd gingen we in onze eigen ger te bed. Die avond begon het ook flink te regenen en werd het in onze ger zijkenat. De volgende dag zouden we het kamp opbreken om het ergens anders weer op te bouwen. Maar de hele dag bleef het regenen en dan zou ik ook zo veel mogelijk binnen blijven als ik die nomaad was. Dus een beetje eten een discussie aangaan (de verkiezingen zijn in volle gang) en weer slapen. Tot de volgende morgen heeft de regen aangehouden. Na een goed ontbijt was het tijd voor afscheid en wat foto's en was het tijd voor een hobbelige rit terug. Na een goede douche in een hotel is het tijd om morgen weer verder te gaan met de trein naar Peking.