Op naar de olympische spelen

Een erg mooie rit vanuit Ulaanbaatar (ik kan er niets aan doen maar ik moet nu al een keer terug naar Mongolie) naar Beijing. Dwars door de Gobi woestijn waar veel Dinosaurussen gevonden zijn. De trein werd overvallen door een zandstorm, waardoor het binnen ook erg stoffig werd. De aankomst in Beijing was ook indrukwekkend. Het landschap werd steeds groener, de lucht vochtiger en warmer. Zo reden we een gele damp tegemoet. Het schijnt dat een dag Beijing gelijk staat aan 70 sigaretten.

Het hotel is vrij centraal en vlak bij een metro station. De metro is echt super. Die bracht me eerst naar het olympisch dorp met de vreemdste en mooiste stadia. Vandaag heb ik de tempel van de hemel in het park van de hemel bekeken. Vele mensen dansen, zingen, brijen en weet ik nog wat meer. Vanuit dit immense park ben ik verder gegaan richting het Tianmen plein. Het enorme mausoleum was net gesloten toen ik aankwam, jammer, maar snel door naar de verboden stad. Dit palijs is enorm, groots en prachtig. De palijstuinen zijn begroeid met cipressen van minimaal 500 jaar oud. De bomen hebben de keizers zien komen en gaan. Ik ga door naar twee torens die in de buurt staan van ouderwetse hutong. Dit zijn buurtjes met zeer smalle straatjes en dit is eigenlijk het echte oude leven in Beijing. Ik heb er ook een Chineese telefoon gekocht zodat ik hostels van te voren kan bellen en reserveren.

Ook heb ik een extra nacht geboekt bij een hostel. En een treinkaartje naar Datong (om Beijing te verlaten). Zo heb ik nog een extra dag in Beijing, want er zijn nog enkele bijzondere parken en bouwwerken in de buurt (de muur bijvoorbeeld).