Oxford

Oxford/ Cambridge, van die plaatsten waar je eigenlijk wel geweest zou moeten zijn met een exchange in Engenland. Dus daar gingen we. Busje vol naar Oxford. Naast de universiteit is er weinig te zien in het plaatsje, want erg groot is het niet. Maar dat betekend niet dat het niet mooi was. De eeuwen oude colleges zijn best indrukwekkend. Net als het systeem dat erg streng is. Een dik feest tot s`morgens vroeg op de vereniging zou er niet in zitten.

Als je er wilt studeren moet je eerst kijken welk college je studie aanbied. Dan moet je voor verschillende colleges solliciteren. Als je ergens voor aangenomen bent wordt je ook ingeschreven in de universiteit. Maar je studeerd, bid (ja elk college heeft zijn eigen kapel),woont, eet, trouwd en blijft je hele leven gebonden aan dat betreffende college. Als er een lid van een college gestorven is wordt de vlag van het college half stok gehangen.

Vanuit je college krijg je een mentor aangewezen met wie je met een andere student dagelijks zal spreken over je voortgang. Deze mentor woont ook in je college net als enkele van de professoren. Iets preciezer,er is een trappenhuis systeem. De mentoren en professoren slapen beneden en de studenten boven. Big brother is watching you.Daarnaast heb je de lessen van de faculteit. Voor elk vak zul je ongeveer één essay in de twee weken schrijven.

Voor de bibliotheek kun je terecht in de eeuwenoude bibliotheken van je college of in de copy-right bibliotheek. Ieder college heeft zijn eigen bibliotheek wat ook de boeken voor jou vakken heeft omdat je van te voren het juiste college gekozen hebt. Die bibliotheek van dat college is dan ook alleen toegankelijk voor de leden van dat college. Dan is er de copy-right bibliotheek die alle boeken die in Engenland gepubliceerd zijn in de schappen heeft. Men is hiermee begonnen in de 16e eeuw. Maar nu is er een probleem dat er meer boeken gepubliceerd worden dan vroeger. Onder Oxford is er een heel netwerk van kleine treintjes om boeken van depo`s van die bibliotheek naar de leeszaal te transporteren. Dit is een centrale leeszaal/leesgebouw omdat de boeken niet mee naar buiten genomen mogen worden. Conclusie; exceptionele bibliotheken. In het Corpus Cristi College zijn bijvoorbeeld de kaarten van Bleau gevonden. Deze kaarten van de VOC zijn opgekocht door het Maritiem Museum in Rotterdam.

Als je na al die essays eindelijk je examens moet doen gaat dat met de gepaste traditie. Je bent verplicht een zwart gewaad te dragen. Voor vrouwen een rok. Met een hoedje (het hoedje heeft vast en zeker een naam) en voor elke examen dag de gepaste bloem als corsage op je gewaad. Op de laatste examendag is dit een roos. Als men dit niet draagd mag men ook niet deelnemen aan de examens. Zo zijn er nog meer tradities van welke zelfs maar om de honderd jaar uitgevoerd worden.

Het is wel bijzonder om het aan te horen en te zien hoe men hier leeft. De gebouwen zijn bijzonder mooi het straalt echt kracht uit. Maar om nu die kak met slagroom te zijn, die alles "onder zich" niettig vind?? Een jaar zou leuk zijn om te beleven maar de hele studenten tijd zou ik er voor geen goud aan willen wijden.