Zhengzhou (op de helft in China)

Half op weg door China, tijd voor een samenvatting.

In Beijing reden we een gele wolk binnen. Een enorm drukke stad, je wordt helemaal gek wanneer je de metro moet gebruiken. Een kaartje halen voor de metro of trein doe je met ellebogen. Gelukkig ben ik groot en kan ik met mijn rugzak aardig wat gewicht in de strijd gooien als ik de metro uit moet stappen. Zwarte zooi komt je neus uit na enkele uren in deze mooie schone stad. Het is soms schokkend de goore zooi en de mooie oude tempels en landschappen. Zo ook Shanghai, daar vertelde een Australier na een half jaar China asmatisch te zijn geworden. Ik geloof dat ik dit na twee weken al merk. Dan uiteraard het roggelen. Soms doe ik mee met een wedstrijd hard roggelen. Dit is wanneer ik weer een brok groen/grijs naar boven probeer te hoesten. En het verkeer, haha. Auto rijden doe voorover gebogen over het stuur met een hand aan het stuur zodat je met je elleboog kan klaksoneren. Ik heb samen met een cheauffeur een hond aangereden. Gelukkig heb ik zelf nog niet op een motorkap gelegen, maar het verkeer is een gekkenhuis, op de wegen buiten de steden is het levensgevaarlijk. Met die cheauffeur waarmee ik die hond had aangereden durfde ik niet te slapen. Maar zelf met de bussen van het openbaar vervoer is het buiten de stad niet veel anders, wat een idioten. En dan de Chinees op straat. Veel proberen hun kinderen te laten wennen aan westerlingen. Zo roepen de kinderen; "hello". En sommigen Chinezen kennen dit woord ook. Enkelen proberen een praatje met je te maken in het Engels, dit is meestal, uit eigenbelang, om het Engels te oefenen. De meeste Chinezen weten niet anders dan je aan te staren alsof ze een buitenaards wezen zien. In het algemeen hebben de Chinezen zeer weinig respect voor elkaar het is duwen trekken, schreeuwen en schelden. Ik heb in geen enkel ander land zoveel ruzies op straat gezien. Respect voor familie vrienden en ouderen, maar onder elkaar, ho maar. Ik zou trouwens ook helemaal doordraaien als ik zou weten de rest van mijn leven hier te moeten slijten. De drukte, ongelofelijk. De stations zijn steden op zich, de wachtzalen zijn enorm en als iedereen de trein in moet is het wederom een grote chaos van geduw en getrek want normaal in een rij staan kent men hier niet. Eenmaal in de trein heb ik soms leuke gesprekken met Chinezen en vooral met de Chinese jongeren. De slaaptreinen zijn prima, alleen de toiletten kunnen erg ranzig zijn. De snelle treinen zien er perfect uit en gaan rete snel met 200 km/h. Ik heb een ritje gemaakt met de Maglev, Shanghai (431 km/h een magneer sneltrein). Kortom de organisatie van de spoorwegen is gigantisch, hier maak ik en diepe buiging voor en roggel ik op de NS (no service)

Dan Zhengzhou, wat een oord, wat een chaos, wat een drukte, wat een gore zooi, wat een stank. Ook veel armoede in deze stad, zoveel heb ik nergens nog gezien. Verminkingen, gehandicapten, alles op straat meer iets voor India, maar niet hier (en een aantal mensen vertelden me dat India nog een graadje erger is, wat een zooi moet het daar zijn!). Ik heb wel het goedkoopste kamertje tot nu toe kunnen vinden 3 euro per nacht, maar normaal zou ik mijn tentje er nog niet in durven opzetten, wat een gore zooi. Om de stad maar even te mijden ben ik een kijkje gaan nemen bij de Gele rivier, even buiten de stad. Eenmaal de goede bus gevonden en we waren weer onderweg. Aangekomen stopt de bus bij een grote bouwput en wijst de cheauffeur dat ik de bouwput door moet om bij de rivier te komen. Er moet daar ergens een park zijn met heuvels en tempels vanwaar je een mooi zicht hebt. Al ziet het er niet naar uit, dat het daar moet zijn. Een man ziet mij kijken en bied een ritje aan naar een andere plek. Eenmaal daar komen we inderdaad bij de rivier en een drijvende brug. Dat bood enkele mooie plaatjes (dit keer met een Chinees paard). Dit wordt mijn laatste nachtje in deze stad, dan ga ik proberen een nachtje te regelen aan de voet van de Shaolin berg. Hopen dat daar het internet cafe niet naar urine stinkt.